Türkiye Cumhuriyeti’nin temellerinin atıldığı Türk Kurtuluş Savaşı döneminde önemli bir merkez haline gelen Ankara, stratejik konumu ve güvenli yapısıyla 13 Ekim 1923 tarihinde resmen başkent ilan edildi. Şehir, milli mücadelenin idare merkezi olması ve coğrafi avantajları nedeniyle başkent olarak seçildi.
ANKARA’NIN BAŞKENT İLAN EDİLMESİ
Lozan Barış Antlaşması’nın imzalanmasının ardından yeni Türk devletinin hükümet merkezi konusu gündeme geldi. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde yapılan görüşmelerde, İsmet Paşa ve beraberindeki 13 milletvekili Ankara’nın başkent olması yönünde önerge sundu. Meclis Genel Kurulu’nda yapılan oylamada öneri kabul edilerek 13 Ekim 1923 tarihinde Ankara, Türkiye Cumhuriyeti’nin başkenti olarak ilan edildi.
MİLLİ MÜCADELE DÖNEMİNDE ANKARA’NIN ÖNEMİ
Kurtuluş Savaşı’nın yönetim merkezi haline gelen Ankara, Temsil Heyeti’nin 27 Aralık 1919 tarihinde şehre gelmesiyle birlikte fiilen bir idare merkezi oldu. Şehrin cephelere olan yakınlığı, ulaşım ağlarının kolaylığı ve halkın milli mücadeleye verdiği destek, Ankara’yı savaş döneminde güvenli ve stratejik bir merkez haline getirdi. Bu süreçte Temsil Heyeti tarafından yapılan çalışmalar, Ankara’nın yeni devletin başkenti olmasında belirleyici rol oynadı.
ANKARA'NIN BAŞKENT SEÇİMİNDE ETKİLİ OLAN SEBEPLER
Ankara’nın başkent olarak seçilmesinde bir dizi coğrafi, askeri ve siyasi faktör etkili oldu. Şehrin Anadolu’nun ortasında yer alması, dış tehditlere karşı korunaklı bir konumda bulunması ve demiryolu bağlantılarıyla ülkenin her bölgesine ulaşım imkânı sağlaması, karar sürecinde önemli rol oynadı. Ayrıca Ankara halkının milli mücadeleye verdiği destek ve Temsil Heyeti’ni coşkuyla karşılaması da şehir lehine etki yarattı.
Bu nedenlerle Ankara, hem güvenli bir yönetim merkezi hem de milli iradenin sembolü olarak başkent ilan edildi.
