Zamir, Türkçe'de isimlerin yerine kullanılan kelimelere verilen addır. Bir başka tarifle, bir varlığı ya da kavramı tekrar tekrar söylemekten kurtaran onun yerine geçen sözcüklerdir. Dil bilgisi kuralları içindedir. Zamirler cümlelerde anlamı kolaylaştırır, tekrarları önler ve dili akıcı hale getirmeye yardımcı olur.
ZAMİRLERİN ÖZELLİKLERİ NELERDİR?
Zamirler, isimlerin yerini tutar. Tek başına kullanıldığında genelde anlamlı olurlar. İsimlerin yerine geçtiklerinden dolayı kişi, nesne, yer ya da varlık bildirebilirler. Ayrıca zamirler çekim ekleri de alabilir.
ZAMİR ÇEŞİTLERİ NELERDİR?
Zamirler birkaç farklı türe ayrılır.
1-Şahıs Zamirleri: Konuşan, dinleyen veya hakkında konuşulan kişileri kapsar. "Ben, sen, o, biz, siz, onlar"
-Ben o kitabı okudum.
2-İşaret Zamirleri: Varlığı işaret ederek gösterir ve ismin yerini tutar. "Bu, şu, onlar, şunlar, bunlar"
-Bunlar çok güzel çiçekler.
3-Dönüşlülük Zamiri: Özneye geri dönen özneyi pekiştiren zamir türüdür. "kendi"
-Bunu kendim yaptım.
4-Belgisiz Zamirler: Belirsiz bir varlığı ya da çokluğu karşılar. "Biri, birçoğu, herkes, kimse, bazıları
-Kimse eve girmedi.
5-Soru Zamiri: Varlığın yerini soru yoluyla tutan zamir türüdür. "Kim, ne, hangisi, kaçı"
-Kim gitti?
6-İlgi Zamiri: Cümlede kalan eksik ismin yerini tutmaya yarayan zamirdir. "ki"
-Benim evim sarı, seninki siyah.
