Yarış başladığında kimse bu şirketin geride kalacağını düşünemezdi.
Dünyanın verisi ellerindeydi.
Küresel kullanıcı davranışlarını en ince detayına kadar izleyebilecek bir algoritmik kapasiteye sahiplerdi.
Sadece veri değil, doğru insan kaynağıda onlardaydı.
Google 2014’te DeepMind gibi yapay zekâ araştırmalarının yıldızını bünyesine katmıştı.
Üstelik yapay zekâ devrimini başlatan Transformer mimarisi de Google mühendislerinin imzasını taşıyordu.
Yani Google yarışa en az 2-0 önde başlamıştı.
Ama bugün geldiğimiz noktada tablo çok farklı.
Google’ın büyük umutlarla tanıttığı yapay zekâ modeli Gemini, ne sektörde bir çığır açtı ne de kullanıcı beklentilerini karşıladı.
Rakipler çok daha hızlı ürünler çıkardı, kullanıcı dostu arayüzlerle pazara iz bıraktı.
Google kendi içinde boğulmaya başladı.
Peki, bu nasıl oldu?
Cevap algoritmalarda değil, insan kaynağında.
Google son yıllarda liyakat yerine kimlik odaklı işe alım politikalarına yönelmişti.
DEI (çeşitlilik, eşitlik, kapsayıcılık) ve “woke” kültürü, teknik yetkinlikten ziyade temsil kabiliyetine öncelik tanıdı.
Yani kadrolar, işin gereklerine göre değil; kimin nasıl göründüğüne göre şekillendi.
Bu kaygılar, verimlilik önceliğinin önüne geçti.
Sonuç mu?
Gemini tam bir hayal kırıklığı oldu.
Modelin demoları kötüydü.
Google’ın yapay zeka modeli Gemini’ın en saçma örneklerinden biri Nazi askerlerinin siyahi askerler olarak gösterilmesiydi!
Kullanıcılar test ettiğinde gerçek performansın geride olduğu da ortaya çıktı.
Güven zedelendi.
Google yarışta 2-0 önde başlamışken, kendi eliyle skoru eşitledi. Hatta geriye düştü.
Bu tablo sadece bir ülkeye, bir şirkete özgü değil.
Bu ne yazık ki ülkemiz için de tanıdık bir resim.
Kamuda ve özel sektörde, liyakat yerine tanıdık ya da “bizden” olana yönelmenin bedeli ağır.
Doğru insanı doğru yerde görevlendirmek, sadece adalet meselesi değil, rekabet gücünün temelidir.
Ülkemizde bunu en iyi başaran sektör savunma sanayimiz için teknoloji üreten TSKGV şirketleri oldu.
Bu doğru yaklaşımın yüksek verimli sonuçları önümüzde.
